Lista najciekawszych filmów fabularnych o wspinaczce wysokogórskiej, himalaizmie i alpinizmie. Coś dla zakochanych w górach – historie i obrazy pełne nieziemskich emocji i groźnego piękna. Jeżeli lubicie trekkingi w Tatrach, podobał Wam się film „Everest”, fascynuje Was zdobywanie szczytów i nie możecie się doczekać kolejnej wyprawy w góry, to tutaj znajdziecie pomysły na to, co oglądać wieczorem. Pod kocykiem, z kubkiem ciepłej herbaty, w oczekiwaniu na kolejny górski wyjazd. Miłego oglądania!
Filmy o wspinaczce wysokogórskiej niesamowicie mnie ekscytują! Góry mają w sobie magiczną moc przyciągania, budzą we mnie Niestety nie mam w sobie tej odwagi i wytrwałości, żeby rzucić wszystko i pojechać w Himalaje, ale z całego serca kibicuję wszystkim bohaterom historii himalaizmu i alpinizmu. Podziwiam siłę i nieugiętość zdobywców szczytów, z zapartym tchem śledzę ich losy. Poniższe filmy to jedne z moich ulubionych, na pewno obejrzę je jeszcze nie raz!
1. „Everest” (2015)
Najnowsza ekranizacja tragicznej w skutkach komercyjnej wyprawy na Everest, na podstawie bestsellerowego reportażu uczestnika wyprawy Jona Krakauera „Wszystko za Everest”. Jest rok 1996, pod Everestem ustawiają się kolejki turystów, którzy marzą o zdobyciu najwyższej góry świata. Wspiąć się na szczyt wydaje się już być w zasięgu każdego, ale splot okoliczności prowadzi do tragedii. Zapierające dech w piersiach krajobrazy, fascynująca miłość do gór, trzymająca w napięciu akcja. Wyszłam z kina poruszona tym, jak potoczyły się losy wspinaczy i jednocześnie oczarowana magią gór.
Pasmo Cordylierów Huayhuash, w obrębie którego znajduje się Siula Grande. Andy peruwiańskie
2. „Czekając na Joe” (2003, Touching the void)
Film o trudnych decyzjach i sile woli przekraczającej wszelkie wyobrażenie. O niesamowitej relacji między dwójką wspinaczy. Porażający realizmem (oparty na faktach!) i emocjonalnością. Joe Simpson, jeden z najsłynniejszych alpinistów, w 1985 roku wybiera się ze swoim partnerem Simonem Yates’em zdobyć szczyt Siula Grande. W wyniku tragicznego wypadku Joe zostaje sam w górach, ze złamaną nogą i bez szans na odnalezienie. „Touching the void” to seans obowiązkowy dla każdego fana wspinaczki wysokogórkiej!
Eiger, północna ściana – praktycznie pionowa skała, stwarza wrażenie niezdobytej i nie do pokonania
3. „Północna ściana” (2008, Northwand)
Północna ściana Eigeru – pionowa, monumentalna „ściana śmierci”. W latach 30 staje się symbolem potęgi narodu i popycha młodych wspinaczy do walki z niemożliwym. Patrząc z dołu na ścianę Eigera, a potem na ówczesny sprzęt i strój alpinistów nie sposób nie być przerażonym. Historia dwóch młodych alpinistów, oparta na faktach.
Eiger to góra kontrastów – północna strona budzi grozę, ale południowy stok jest zaskakująco łagodny.
4. „Zew ciszy” (Beckoning Silence, 2007)
Film dokumentalny, w którym Joe Simpson, bohater wspomnianego wyżej „Touching the void” opowiada nam historię alpinistów z „Północnej ściany”. Najlepiej obejrzeć zaraz po wspomnianych wyżej dwóch filmach fabularnych, jako komentarz do historii, relacjonujący fakty i opisujący realia tamtych czasów. Nie chcę więcej pisać, żeby nie było spoilerów, ale gorąco polecam.
5. „Granice wytrzymałości” (2000, Vertical limit)
Jak gdzieś przeczytałam – „efekciarski i popisowy”. Klasyczny film katastroficzny z roku 2000. Ale jeżeli pasuje Wam taka konwencja, to nie będziecie zawiedzeni. Mnie się podobało – historia jest wciągająca, pełna emocji, a widoki na K2 cudowne. I jak zapewne słyszeliście – w filmie gra przepiękna Izabela Scorupko 😉
6. „K2” (1991)
Teraz, jak oglądam trailer, to do głowy przychodzi mi przede wszystkim „tak bardzo mainstream’owe kino lat 80/90”. Film bardzo się zestarzał, ale to wciąż bardzo dobry kino. Klasyka wśród historii na temat himalaizmu, kto nie zna, niech koniecznie nadrobi.
Cerro Torre, skalna iglica w Patagonii
7. „Krzyk Kamienia” (1991, Cerro Torre: Schrei aus Stein)
Cerro Torre to skalna iglica w Patagonii, której jeszcze nikt nie zdobył. O palmę pierwszeństwa rywalizują mistrz wspinaczki sportowej i doświadczony alpinista. Kto będzie pierwszy, kto wygra zakład?
8. „Alive, dramat w Andach” (1993, Alive)
Ekranizacja książki Paula Reada „Alive: The story of Andes Survivors”, która opowiada historię urugwajskiej drużyny rugby, która w październiku 1972 w wyniku katastrofy samolotu wylądowała w samym środku Andów. Dramatyczna i bardzo kontrowersyjna opowieść o walce o przetrwanie. Pozostawia nas z pytaniem na co się zdecydujemy, żeby przeżyć. Tutaj element wspinaczki wysokogórskiej gra drugoplanową rolę, jest za to morze emocji i portret ludzkiej reakcji na skrajnie trudną sytuację.
Nie tylko zmrożone śniegiem góry są groźne
9. „127 godzin” (2010, 127 hours)
Główny bohater, wspinacz Aron Ralston, ucieka z miasta na samotny weekend w górach. Niestety dochodzi do wypadku – spada w rozpadlinę, a skała przygniata mu ramię. „127 godzin” to oparty na faktach film survivalowy z górami w tle i zarazem historia o tym, ile człowiek jest w stanie zrobić, aby przetrwać.
Polskie góry też potrafią być groźne i śmiercionośne
10. Cisza (2010)
Świetny polski film, który udowadnia, że do opowiedzenia emocjonującej historii o górach nie potrzeba wyprawy w Himalaje. Tatry są tutaj tylko pięknym i śmiercionośnym tłem, natomiast na główny plan wysuwają się Ci, którzy zostali w dolinach. Historia rodzin tragicznie zmarłej grupy licealistów, których w drodze na Rysy w styczniu 2003 pochłonęła lawina.
Jestem pod wrażeniem, ile w tych wszystkich historiach jest skrajnych emocji. Ile szaleństwa, walki o przetrwanie i pasji. To nie tylko filmy o górach, to przede wszystkim obraz ludzkiego umysłu. To niesamowite, że większość tych filmów jest oparta na faktach. Góry piszą najbardziej dramatyczne scenariusze.
To tyle, jeśli chodzi o filmy fabularne, jakie znam. Ale jest jeszcze masa fantastycznych dokumentów, jak choćby polska seria „Himalaiści”, którą naprawdę warto obejrzeć.
Które filmy oglądaliście? Co jeszcze możecie mi polecić?
Bonus – górskie zdobienie paznokci, tutorial
Coś dla fanek górskich wycieczek – propozycja manicure na lato 🙂
Co potrzeba? 3-4 lakiery do paznokci – w tym samym kolorze, ale różnych odcieniach, od najjaśniejszego do najciemniejszego, w tym biały. Ja wybrałam chłodne fiolety, ale sprawdzą się też błękity, zielenie i szarości.
Jak wykonać? Namaluj trójkątne kształty górskich szczytów pędzelkiem od lakieru, zaczynając od najjaśniejszego (białego) koloru. Nie musi być perfekcyjnie – nieregularne linie dadzą lepszy efekt, naśladujący naturalny widok. Zabrudzenia na skórkach oczyść płaskim pędzelkiem zanurzonym w zmywaczu do paznokci.
Maluję paznokcie, rysuję kosmetyki, czytam fantastykę i głaszczę koty. Śledzę trendy, tworzę inspiracje, zdobywam nowe umiejętności. U mnie znajdziesz najlepsze pomysły na kreatywne spędzenie wolnego czasu :) Dołącz do zabawy!
Kliknij w biało-czerwony dzwoneczek w rogu, aby włączyć powiadomienia o nowych postach. Dziękuję!
